Yemek yapmasını pek bilmem. Ama yemeyi, farklı tatlar tatmayı severim. Sağ olsun eşimin de el lezzeti iyidir, lafını ettirmez.

Kahvaltıda da benim lezzet konusunda maşallahım vardır.

Sucuk konusunda bir sürü marka değiştirmeme rağmen bir türlü o eski çocukluğumdaki ya da sucuk ekmekçilerdeki iştah açan kokuyu ve lezzeti tutturamıyordum. Taaa ki şimdiye kadar.

Hatamı fark ettim. O da üşengeçliğimden; eskiden önce tereyağını kızdırıyordum tavada, sonra sucukları koyuyordum, sucuklar yanmasındı tek amacım.

Ama yine sucuğun beynimde kendisine karşı uyandırdığı iştah ile sucuk kızartacağım zaman günlük kullandığımız tereyağı kabında tereyağı kalmamıştı. Bende büyük kabdan tereyağı çıkartmaya üşendim dedim ki bu seferde yağsız yapayım aman…

Önce o aşina olduğum koku geldi burnuma, sonra bir baktım kendi yağı cızırdamaya başladı, aldım çatalı elime ters çevirdim ohhhhh miss gibi sucuk kokusu, cızır cızır cızırdıyor sucuk kendi yağında…

Sonra ekmeği bandım ımmmmmmmh ımmmmmmmh evvvvetttt işte sucuk budur.

Afiyet olsun!

Yani neymiş sucuğu kendi kendine kendi yağında kızartmak gerekiyormuş.