Kadın cinayetleri;

Güç olarak üstün olan erkeğin,

Korumak zorunda olduğu kadına karşı bir eylem olduğundan ilk haber olarak basında yer almaktadır.

Peki ya erkeğin erkeği öldürmesi olağan bir olay mıdır?

İlk cinayeti işleyen Kabil erkek, öldürülen Habil erkek olunca erkek erkeğe cinayetler ayrıcalık mı taşıyor?

Suç değil midir?

Yaşamın bir parçası mıdır?

Doğal döngü müdür?

Kabul mü etmeliyiz?

Ya insanın kendisini öldürmesi?

Peki öldürmeler din adamlarının sığındığı kılıf gibi sadece kader midir?

Eğer bilime önem veren üniversitelerimiz olsaydı;

Cinayet, intihar sebepleri bir araştırmaya konu edilirdi?

Sadece cinayet, intihar değil;

Öldürülen hayvanlar,

Ya ölümle sonuçlanmayan silahlı – silahsız kavgalar, yaralamalar, adam kaçırma olayları…

Bunların hepsinin altında bir sebep yatıyordur.

Sebep sonuç ilişkisi araştırılmalı!

İnsanlar neden bıçak, tabanca taşıyor, tüfek vb şekilde evlerinde silah bulunduruyor?

İnsanlar neyi tehdit olarak görüyorlar?

İnsanlar, bu kadar kolay nasıl silah bulundurabiliyor, taşıyabiliyor, kullanabiliyor?

Müslüman Türklere ne oluyor?

…

Gürültü kavgası,

Aile içi geçimsizlik,

Alacak verecek kavgası,

Yan baktın kavgası,

Miras kavgası,

Toprak kavgası,

Haraç vermedin gözdağı,

Gelecekten umut kesme…

Ölenler öldüğü ile neden kalsın.

Ölüm sebepleri bir araştırma konusu olsun.

Ölümle sonuçlanan eylemler dışında hastanede tedavi altına alınanlardan hiç bahsedilmiyor,

Müge Anlı, her gün bir sürü kaçırılma ve faili meçhul olayı aydınlatıyor ve devletten umudunu kesenler Müge Anlı’nın kapısında soluğu alıyor…

Cinayetlerin, intiharların, kavgaların bir üniversite tarafından araştırılması gerekir!

Bizzat katiller dinlenerek, mahkeme salonlarındaki ifadeler dışında; çünkü, avukatlar aracılığı ile mahkeme salonlarında, katiller neredeyse işlerini yapmış Azrail, ölenler mezarlarında asıl suçlu ilan edilecekler o yüzden!

İntihar edenlerinde en yakınında bulunanlar çapraz sorguya çekilmeli bir kereliğine verilmiş olan canına kendi kıymasının sebebi ne olabilir?

Bir anlık bir karar değildir, göstere göstere gelmiştir, kimse umursamamıştır!

Tecavüz mü, taciz mi, yalnızlık mı, gelecekten umut kesme mi?

Suriyelileri, Filistinlileri dert ettiğimiz kadar keşke Türkiye Cumhuriyeti’nde neler oluyor ve insanımız için daha ne yapmalıyız diye beyin fırtınası yapılsa!

Geçenlerden dersler çıkarıp, vatandaşlarımızın geleceğini garanti altına almalıyız.

Eskiden Teksas nam salmıştı,

Şimdi Türkiye Teksas oldu.

Kimin umurunda?

Sonuç: Türkiye Cinnet Geçiriyor!

Ve bu cinnette, cinnet geçirenleri göz ardı eden hepimizin payı var.