Catherine Susan “Kitty” Genovese (28) 1964 yılının 13 mart sabahı saat yaklaşık 3:20 cıvarında çalıştığı kafeden çıkıp arabasına bindi.

Evinin 100 adım mesafesindeki otoparka arabasını park etti.

Sokak lambasının altına geldiğinde bir adam Genovese’yi yakaladı.

Kadın bağırmaya başladı.

Hemen yakındaki on katlı apartmanda ışıklar yandı.

Kadın: “Beni bıçakladı Tanrım yardım edin”diye bağırdı.

Apartmandaki pencerelerden biri açıldı.

Bir adamın ‘kızı rahat bırak ‘diye bağırdığı duyuldu.

Saldırgan apartmana doğru baktı, omuzlarını silkti geri sokağın başına kadar yürüdü.

Kadın güçlükle doğruldu. Apartmandaki ışıklar tekrar söndü.

Saldırgan geri gelip kadını yeniden bıçakladı.

Bayan Genovese “Ölüyorum, Ölüyorum” diye bağırdı tekrar.

Etraftaki apartmanlarda ışıklar tekrar yandı.

Saldırgan arabasına yönelerek uzaklaştı.

Bayan Genovese yavaş yavaş doğrulmaya çalıştı.

Şimdi saat 3:35 ‘ti. Saldırgan son kez geri döndü.

Onu evinin merdivenlerinde yakaladı.

Üç kez daha bıçakladı. Öldürücü darbeyi vurmuştu artık.

Saat 3:50’de polis olay hakkında ilk telefonu almıştı. Hızlı bir şekilde olay yerine geldiklerinde Bayan Genovese çoktan ölmüştü. 

Katil: “Komşuların bizi gördüğünü fark ettim ve çekip gidecektim, ama hepsi korku içinde pencerelerini kapattılar ve uyumaya gittiler, ben de rahatça işimi gördüm” demiştir…

Kitty Genovese Sendromu; yaşananlara duyarsızlıktan çok, başkasına yükleme, bekleme ve sosyal kaytarmadır.

Birisi çözer,

Birisi yardımcı olur,

Biri mutlaka görmüştür,

Biri mutlaka dilekçe verir düşüncesi ile sorunu, problemi ve sıkıntıları başkasına atmaktır.

Sonucu: Etkisiz, güçsüz, zayıf hatta sıfır tepkiye neden olur, toplumsal refleks azalır ve zorba istediğini yapar.

Bu bir yerlerden tanıdık geldi mi diyorsunuz?

Etrafımızda olup bitene ses çıkarmadığımızda ve duyarsız kalındığında bu hepimizin başına gelebilir.

Ne diyor Hz. Ali: “Haksızlığa susan dilsiz şeytandır.”