Sadece ayaklarının sığabileceği yüksekçe bir kara parçası üzerinde ol,

Her yer de gecenin zifiri karanlığı gibi olsun

Yıldırımlar düşüyor olsun aralıksız karış ötene

Öyle görüyor ol etrafını

Toprak… üzerindeki her şey ile birlikte akıyor olsun

Duyuyor ol gürleyerek kopup gideni…

Bir Nuh tufanı değilse yaşadığın

Unutma ki güneş; o kara kara bulutların ardında parlamaktadır!