O Sabah alnımda iki ter damlası konuşacak

Yorgun olarak öldüğüme dair

Benim Yeni Sabah’ı bir başkasına verecek gazeteci Yusuf

İskele kahvesinde çayım soğuyacak

İlk vapur yolcuları arasında olmadığımın farkında bile olmıyacaklar

Lâz müezzin hakkımda salâ verecek

İmam bildiğini okuyacak

Bozuk düzen makamından

Hiç Çamlıca kuşbaşı kar yağarken ölünür mü diyen

Yarıdan fazlası abdestsiz cemaatim olacak

Ve hepsi de

İyi biliriz diye yalan söyliyecekler

Ertesi sabah Cumhuriyet’te sülâlem sayılacak

Müessif bir irtihal denmiyecek

Ve nihayet

Başı boş hayatım gibi

Başı boş mezarım da taşsız kalacak.