Yurdumuzu gezin görün, nerede bir yeşillik var, neresi nakış nakış işlenmiş biliniz ki ya orası Mehmetçiğin kışlasıdır ya da oraya Mehmetçiğin eli değmiştir. Sanmayın ki o güzellikler önceden kalma; tamamı Mehmetçiğin zekasının, zevkinin, emeğinin ve vatan sevgisinin ürünüdür. Mehmetçiğin ayak bastığı her toprak parçası onun gelişiyle vatanlaşmıştır. İhmalden dolayı çoraklaşmış olan vatan parçaları onunla hayat bulmuştur. Bütün bu güzellikler Mehmetçiğin bir yönü; onun bir de itaatkarlığı, azmi ve dayanıklılığı yönü var ki onu da aşağıdaki anekdotta Mehmetçiği hayatının her anında ayrı bir heyecanla seven büyük Mehmetçik ATATÜRK’ün, kendi ağzından dinleyelim:

Bir gün ATATÜRK’e Türk askeri hakkında ne düşündüğünü sormuşlardı.

-Durun size bu konuda bir öykü anlatayım, dedi: Yıldırım Orduları kumandanı idim. Liman von Sanders Paşa da o sırada kıt’alarımızı teftişe gelmişti. Hastahaneden yeni çıkmış bir eri de her nasılsa bölüklerin arasına karıştırmışlar. Von Sanders:

-Canım… böyle adamları da niye buraya gönderirler? diye söylenerek hasta ve cılız eri göğsünden itti. Mehmetçik derhal yere yuvarlandı. Alman generali davasını ispat etmiş olmanın gururu içinde:

-İşte gördünüz ya, dedi, düşmek için bahane arıyormuş!…

O sırada Von Sanders’e bir azizlik yapmak aklıma geldi. Erin yanına sokularak:

-Ne kof şeymişsin sen, dedim. Dikkat etsene, seni yere yuvarlayan adam bizden değildi. Ne diye karşı durmadın. Şimdi yeniden yanına gelirse sıkı dur. Gücün yetiyorsa bir kakma da sen ona vur, dedim.

Sonra da Von Sanders’e dönerek:

-Sizin güçsüz sandığınız er, boş bulunduğu için yere yıkılmış. Türk askeri amir karşısında dünyanın en uysal askeri olur. Kendisine söyledim: “Hele gelsin bak, bir daha beni yere yıkabilir mi?”, diyor.

Von Sanders askerlerle şakalaşmasını severdi. Gülerek aynı askerin yanına geldi. Fakat eliyle dokunur dokunmaz, o güçsüz askerden göğsüne öyle bir kakma yedi ki, derhal sırt üstü yuvarlandı. Von Sanders, Mehmetçiğin karşı koymasına kızmamış, bilakis Türk askerine karşı olan hayranlığı artmıştı. O kadar ki yerden kalkınca ilk işi Türk askerinin elini sıkmak oldu.

ATATÜRK:

-İşte Türk askeri budur! diyerek sözlerini bitirmişti.

Yahya Galip Kargı