Yorum: Yakın zamanda doğmuş olan çocuklardan karın ne olduğunu bilmeyenler olduğuna eminim. Ama biz küçükken böyle miydi?

Hatırlıyorum da TRT’ nin Hava Durumu Bültenini hiç kaçırmazdım, özellikle de kış aylarında; daha ilk kar tanesi düşmemişken toprağa bakardım kar yağacak mı diye. Eğer kar gösteriyorsa, iki de bir pencereye gidip dışarıya bakardım, kar yağmaya başladı mı diye, bakardım, beklerdim, bakardım, uyku ağır basınca da dayanamaz uyurdum. Kar yağmaya başlamış ise geceden sabah babam ya da annem “oğlum gel bak dışarıya nasıl olmuş” diye uykum varmış yokmuş hiç önemli olmazdı, diğer sabahlarında zor uyandığım hele ki okul günlerinde zıpkın gibi fırlardım yataktan, hemen pencereye ve hayran hayran bembeyaz dışarısına bakardım. Annem kışlık giyeceğim kazağımı, yün çoraplarımı, çizmelerimi, parkamı hazır etmiş olurdu.

Böyle bir iki milimetre kar yağdığında okulların tatil edildiği zamanlar değildi bizim zamanlarımız. Kendi boyumuzca, parmak çocuk da olmadığımıza göre bayağı yükseklikte, karda bile okula giderdik. Teneffüs zamanlarında arkadaşlar ile dışarıya çıkar, ağzımızı gökyüzüne çevirir, her biri diğerlerine hiç benzemeyen karın dilimize düşmesini beklerdik, gözlerimiz gökyüzünde sanki hoş geldin ayini yapıyor gibi çevremizde döner döner dönerdik… Hiç durmadan yağmasını isterdik, daha yükselsin daha da yüksek olsun ama okullar tatil edilsin diye değil, kardan adam yapabilmek için, kardan kaleler yapıp kartopu savaşı yapıp bir diğer kaleyi zapt etmek için; yüzümüze gözümüze sırtımıza neremize gelirse gelsin kartopu bu savaştı her şey olabilirdi diye düşünürdük anneeeeeeee babaaaaaaaa diye ağlamazdık, kış ayından önce babamıza yaptırdığımız kızakları çıkarıp bayır aşağı korkusuzca yarışabilmek için… Sabahları saçak saçak asılmış buzları koparıp dondurma gibi yaladığım/yaladığımız da çok olmuştur.

Karın yağması, kar ile birlikte elektriklerin de gitmesi, akşamları misafirliğin önünde bir engel olarak görünmezdi, gaz lambası ışığında da koyu sohbetler yapılabiliyordu. Biz çocuklar bir arada toplanıp, dışarıda karın yağışını devam ettirip ettirmediği ile ilgilenirdik. Ertesi günün sabahında büyükler karın ağırlığından çatılar çökmesin diye örgütlenerek, bir birlerinin evinin/ahırının çatısındaki kar yığınını dökerlerdi. Biz çocuklar ise çocukluk ne gerektiriyorsa onu yapardık.

Şimdiki çocukların, hele ki apartman dairelerinde dört duvar arasına hapsedilmiş çocukluğun gereği şeyleri denemeden televizyondan ya da bilgisayardan gördükleri ile yetindirildiği yaşayamadıkları çocuklukları için üzülüyorum.

Bu çizgi filmi çocuğunuz izlediğinde çok eğlenecek ve karı, görmediği veya çok az gördüğü veya bizim kadar kar ile haşır neşir olmadığı için, bir kar perisi tarafında yağdırılan sihirli bir şey olduğunu düşünecektir.

Hatta çocuğunuz size Anna’ nın ablasına söylediği şekilde “hadi kardan adam yapalım” diye söyleyeceği konusunda bahse bile girebilirim.

Benim Puanım: 10

IMDB Puanı: 8,1 / 10

Vizyon Tarihi: 17 Ocak 2014

Yapımı: 2013 – ABD

Tür: Animasyon, Aksiyon, Macera

Süre: 89 Dak.

Yönetmen: Chris Buck, Jennifer Lee

Seslendirenler: Kristen Bell, Josh Gad, Jonathan Groff, Idina Menzel, Ciaran Hinds

Senaryo: Hans Christian Andersen, Jennifer Lee

Yapımcı: John Lasseter, Peter Del Vecho